Chiptuning Nederland

Wat is een chiptuning?

Elke autofabrikant calculeert bij het afleveren van een auto een veiligheidsmarge. Deze veiligheidsmarge heeft als doel dat de auto onder de meest extreme omstandigheden en bij inferieure brandstoffen en motorolie blijft functioneren. In Europa zijn omstandigheden ten aanzien van brandstof-, oliekwaliteit en onderhoudsinterval goed te noemen. Dit geeft chiptuning organisaties de mogelijkheid om iets van de veiligheidsmarge te benutten zonder schade aan de motor te richten.

De nietsvermoedende coureur-in-de-dop die zich ‘even’ gaat orienteren omdat hij van zijn auto een raceauto gaat maken raakt verward in een chip-doolhof.
Moet ik chippen, powerboxen, digi-boxen, solderen? Is tuning zonder testrun op een 10-wielige dyno-testbank dan niet gelukt?

Aan de hand van een paar fabels hoop ik een paar handvaten aan te kunnen reiken:
1) een powerbox is echte tuning = fabel > de waarden in de ECU (rekenhart van het voertuig) blijven ongewijzigd, de moderne powerbox met chip is nog steeds niets meer dan een intelligentie weerstand, het enige wat de chip doet is de gemeten waarde niet met een vast percentage muteren, om zodoende de ECU voor de gek te houden, maar met een variabele (programmeerbare) waarde te muteren, zodoende kun je de invloed vd powerbox laten varieren afh van de waarden die hij binnen krijgt (vaak van de Lucht Massa Meter)
Bedrijven die bij hoog en laag beweren dat dit echte chiptuning is kunnen zich de moeite besparen, ze kunnen gewoon eerlijk voor de werking uitkomen, immers, de digitale powerbox blijkt voor veel voertuigen een prima methode om meer vermogen en/of een zuiniger voertuig te krijgen
Voor een enkel voortuig (nieuwe tdi VAG) was tot voor kort niet anders mogelijk dan een powerbox
Voor de leek: een powerbox herken je eenvoudig als de tuner een extra kastje onder uw motorkap plaatst met wat stekkers.

2) chiptuning is onschadelijk voor de motor = fabel > als je het extra vermogen 1% vd tijd aanspreekt geen probleem, kent je gaspedaal alleen maar de bodem dan is iedere km een slijtageslag (verschilt uiteraard per auto en onderhoud/olie kwaliteit)

3) OBD chiptuning ‘van het schap’ is slechter dan op-maat-tuning = fabel > sterker nog, als aan de software van het schap 48 uur research vooraf is gegaan, en op-maat wordt het chippen in 3 uurtjes geklaard dan is de kans groter dat bij de op-maat tuning belangrijke zaken over het hoofd gezien kunnen zijn, sommige waarden zijn kritiek, denk aan oververhitting, als de motor een bepaalde temperatuur overstijgt is het wel zo prettig als het extra vermogen tijdelijk niet beschikbaar is, dit ter bescherming van de motor
Het grote risico van op-maat chippen is dat iedere auto op-maat wordt bekeken (door mensen) en dus is ook bij iedere auto de kans op menselijke fouten aanwezig. Een update van het schap die 3-dubbel gecontroleerd is is na 1000 x toepassen nog steeds goed.
(voor de leek: over het algemeen wordt onder OBD tuning echte chiptuning bedoeld, vaak met de laptop, het is 1 vd methoden om de waarden van de ECU aan te passen, het haalbaar rendement is bij OBD maximaal en bij powerboxing een paar procent minder)

4) de auto wordt zuiniger van tuning > ja en nee > als je het extra vermogen aanspreekt kost dit meer brandstof, als je je rijstijl gelijk houdt bestaat de kans dat je een versnelling lager kunt rijden doordat de auto bij lagere toeren sterker is geworden, in dat geval kan het brandstof besparen.

In bovenstaande fabellijst heb ik het over tuning voor de gemiddelde Nederlander, die bereid is de laatste 2% vermogen te laten voor wat het is tegenover het financiele voordeel van steeds meer tuningbedrijven die eindelijk wat normale tarieven gaan hanteren.
Degene die het maximale uit zijn motor wil halen zal nog steeds op-maat moeten laten tunen op de testbank, maar dat dit verre van heilig is probeer ik met bovenstaande fabels aan te tonen cq te onderbouwen.

Wat wil ik niet: zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb
Wat wil ik wel: een richtlijn opzetten voor tuning-orienterenden, evt aangevuld met verbeteringen van lezers (niet hopend op een nieuw doolhof)